غم اردیبهشت ! قبولت دارم😥

چشم های من قاضی نیست
حتی صفحه ی این گوشی لعنتی رو نمی بینه
گریه من درمان نداره
ومن رو تشنه می کنه
تشنه تر از قبل
تشنه دیدن تو
ای کاش جایمان "عوض" می شدو
تمام اخبار شوم برای من بود
من با آرامش روی تخت بودم،وهمه نگران من
به همه لبخند می زدم
وهمه برایم گریه می کردند
کار من از پست گذشته
من آماده ام برای هر لحظه با تو رفتن،
دیگر دلبستگی به این دنیا ندارم
"هیچ" مرا پر کرده است
رو به تاریکی درتب وتابم
نظاره گر مرا می بیند
باور کن
بخاطرت ،کمی از گناهانم بخشیده شد!!!!!!!!!!!!!!!
شاید دیگر نابخشوده نباشم!