باد با گذر رد

باد ࡎبا گذر ڪرد
یاد تو آورد و دل بوي نامت گرفت
چون گل شب‌بو، مۂ در افُق خندید
و باز خاموش شد ..
چون من، در حسرت دیدار ڪهنِ تو »