سوره مریم قاری عبدالرحمن المسعد

بِسْمِ ٱللَّٰهِ ٱلرَّحْمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
وَقَالُوا اتَّخَذَ الرَّحْمَنُ وَلَدًا [88]
لَقَدْ جِئْتُمْ شَيْئًا إِدًّا [89]
تَكَادُ السَّمَاوَاتُ يَتَفَطَّرْنَ مِنْهُ وَتَنْشَقُّ الْأَرْضُ وَتَخِرُّ الْجِبَالُ هَدًّا [90]
أَنْ دَعَوْا لِلرَّحْمَنِ وَلَدًا [91]
وَمَا يَنْبَغِي لِلرَّحْمَنِ أَنْ يَتَّخِذَ وَلَدًا [92]
گفتند: خداى رحمان صاحب فرزندى است. (88)
هر آينه سخنى زشت آورده‌ايد. (89)
نزديك است كه از اين سخن آسمانها بشكافند و زمين شكافته شود و كوه‌ها فروافتند و در هم ريزند، (90)
زيرا براى خداى رحمان فرزندى قائل شده‌اند. (91)
خداى رحمان را سزاوار نيست كه صاحب فرزندى باشد. (92)
#قرآن #تلاوت #عبدالرحمن_مسعد #مریم #الله