یك شب آخر از نهال غم ، ثمر خواهم گرفت

یك شب آخر از نهال غم ، ثمر خواهم گرفت
دامن برق فنا را بي خبر خواهم گرفت
يك شب آخر سينه پُر درد را خواهم دريد
از سر راز دل خود ، پرده بر خواهم گرفت
يك شب آخر همچنان آتش زبان خواهم كشيد
در طناب و چوبِ اين خرگاه در خواهم گرفت
يك شب آخر رو به صحرايِ عدم خواهم نهاد
وين سراي غم فزا را ، پشت سر خواهم گرفت
يك شب آخر همچو خاشاكٍ نهان در كشتزار
دست در دامان داسِ برزگر خواهم گرفت
يك شب آخر با تمام نامرادي هاي خويش
كام دلچسبي ز دنياي هنر خواهم گرفت
يك شب آخر تا رهم از دستِ خواهش هاي دل
پرده رويِ ديده ی آشوبگر خواهم گرفت
يك شب آخر تا نبينم ديگر از اين رنگ ها
قفل بر لب تا ابد، رنگي دگر خواهم گرفت
يك شب آخر بعد از اين روشنگري ها، همچو شمع
تيره دودي گردم و چشم سحر خواهم گرفت..

#تنهایی