اونی که پهنه سفره اش این شبا گداشو میبینه

اونی که پهنه سفره اش این شبا گداشو میبینه
پای حرف منم شبیه اون غریبه میشینه
حسن امید هر غریب و مسکینه
برا چی میخوری غصه فردا
قبل اینکه بخواهی میبخشه آقا
پیش کریم بیای
میشه فراموش هر چی غم تو دنیا
دنیای منه امام حسن بزرگتر از دردای منه
وقتی که از همه خسته میشم
بازم یه راه دارم
یه رفیقی که عمریه باهاش برو بیا دارم
من بی کس و کار امام رضا دارم
فقط امام رضاست دوای دردم
مثل کبوترا دورش میگردم
از بچگی که دستمو گرفته
دیگه رهاش نکردم
دنیای منه امام رضا بزرگتر از دردای منه

حاج #سید_رضا_نریمانی