وقتی می گم هیچ كس، یعنی دقیقا هیچ كس!

وقتی می‌گم هیچ‌كس، یعنی دقیقا هیچ‌كس!
روزای زیادی باید بگذره تا آدم قانع بشه فقط خودش هست و خودش. تا باورش بشه از بقیه به‌جز یه اسم و چندتا خاطره‌ی كوچیك چیزی براش نمی‌مونه.
بیست سال! چهل سال! هفتاد سال زندگی، فقط برای تلمبار كردن اسم روی اسمه. برای جایگزین كردن خاطره جای خاطره. اما حاصل جمع همشون می‌شه صفر.
یه روز می‌شینی عمرت رو ورق می‌زنی،
سیر تا پیازت رو واسه خودت تعریف می كنی.
اینجاس كه می‌فهمی، چقدر برای «هیچ‌كس» نگران شدی.
چقدر برای «هیچ‌كس» غصه خوردی.
چقدر برای «هیچ‌كس» دلتنگ شدی.
چقدر برای «هیچ‌كس» دعا كردی.
چقدر با تمام وجود برای «هیچ‌كس» بودی.
یه روز به خودت میای و به اطرافت نگاه می‌كنی.. «هیچ‌كس» نیست.
دقیقا «هیچ‌كس».

http://uupload.ir/view/b3lb_1.mp3/