کنارِ بهار به هر برگ سوگند خوردم و تو

#کنارِ‌بهار‌به‌هر‌برگ‌سوگند‌خوردم‌و‌تو
در گذرگاه‌های شب‌زده
عشقِ تازه را اخطار کردی.
‌من هلهله‌ی شب‌گردانِ آواره را شنیدم
در بی‌ستاره‌ترینِ شب‌ها
لبخندت را آتش‌بازی کردم
و از آن پس
قلبِ کوچه خانه‌یِ ماست.
‌
دستانِ تو خواهرانِ تقدیرِ من‌اند
بگذار از جنگل‌های باران‌خورده از خرمن‌های پُرحاصل سخن بگویم
بگذار از دهکده‌ی تقدیرِ مشترک سخن بگویم.
‌قصدِ من فریبِ خودم نیست، دلپذیر
قصدِ من
فریبِ خودم نیست...