فرزند پاییزم من

فرزند پاییزم من
از جنس برگ پاییزی
زود می شکنم و خُرد میشوم
و با یک نسیم تندی ترک برمیدارم
پس مواظب باش تا که نابودش نکنی.
آری من فرزند پاییزم
برگی از جنس طلا
با پاییز به زمین افتادم
و با پاییز پر میکشم
اما پاییز کجا میروی
بیا و معجزه کن
آغوشت که باشد
غروب های دل انگیزت می چسبد
در هوای دلتنگی ها
چرا که میخواهم همچون پرنده ای پر بکشم به آسمان
و رها شوم از این خاک غریب

*****