عاشقانه های شبنم
می روم بهر ِ شادی ِ روحم
بر مزار ِِ خودم ، نماز کنم
روح ِ من دائماً مزاحم بود
از سرش ، می روم که باز کنم
مُرده ام مُرده ، سالهای دراز
باورش گرچه تلخ و جانکاهست
من سراپا نیاز بودم و بس
چه کسی بود تا که ناز کنم ...؟!
بر مزار ِِ خودم ، نماز کنم
روح ِ من دائماً مزاحم بود
از سرش ، می روم که باز کنم
مُرده ام مُرده ، سالهای دراز
باورش گرچه تلخ و جانکاهست
من سراپا نیاز بودم و بس
چه کسی بود تا که ناز کنم ...؟!
- ۲.۸k
- ۰۵ اسفند ۱۴۰۳
دیدگاه ها (۰)
در حال بارگزاری
خطا در دریافت مطلب های مرتبط