از کجا آمدی نمی دانم.
از کجا آمدی نمیدانم.
کجا جا خوش کردی را میدانم اما.
در دلی نشستهای که
دیرزمانی در را بسته بود
بر هر نو مهمانی
که دیگر نه نغمهای تازه سر میکند
نه دریچهای میگشاید به خیابانهای باران زده در رؤیاهایم.
لبخند نوازشگرت از میان
مه و غبار پیداست
ای خوش نشینِ دل بی سرنشین من...
💙💫
کجا جا خوش کردی را میدانم اما.
در دلی نشستهای که
دیرزمانی در را بسته بود
بر هر نو مهمانی
که دیگر نه نغمهای تازه سر میکند
نه دریچهای میگشاید به خیابانهای باران زده در رؤیاهایم.
لبخند نوازشگرت از میان
مه و غبار پیداست
ای خوش نشینِ دل بی سرنشین من...
💙💫
۴.۳k
۱۱ خرداد ۱۴۰۲