در فصل قساوت سرخ،

#در_فصل_قساوت_سرخ،
در غروبِ تیغ خورده‌ تقویمی بی‌تاریخ
دود شد؛
سیگاری که
می‌دوید در رگارگ درد...

باید سپرد به سرکشیِ ساطور؛
دیواری که،
به‌هم ریخته حوصله‌ پرواز را
شاید بیرون بزند جنون
از شرحه‌ شرحه‌های شک،
از سایه‌های سلاخی شده شهر...

تهران،
قندیل بسته
در دهان بهمن
بیدار کن!
غرورِ خواب رفته‌ی‌ آویشن را
بهار را...