عاشقانه های شبنم

نه در قلبـم قُـوا ماند و ، نه دیگر اشـک چشمـانی
الهـی لحظـه ای  هـم تو ، دچـار حـال من گـــردی
که شایـد لـرزد آن قلبت ، به ســویم رو بگــردانی
ببــینی کـه چه دردی  را ، تحمـل کردم از عشـقت
که دیگـــر قلـب زارم  را ، در آن آتـــش نســوزانی
هماننـدی نداشـت اینـکه ، تو مهمـــان دلـــم بودی
همــانندت  نمی آیــد ،  دگــر بــر دل به مهمــــانی
تفضـل کــن در  ایــن  پایان  نگاهــی با تبـسـم کن
که زین پس دارم از فرقت دو چشم خیس بارانی