یادته چطور خوردم کردی؟:)
چطور بهم حس اضافه بودن دادی؟
یادته چطور بی اهمیت بودنمو کوبیدی تو صورتم؟
یادت هست؟....
ولی واقعا چرا برای کسی مهم نیستم؟
مگه من ادم ین کره ی خاکی نیستم؟
واقعا چرا من؟
چرا من همیشه کافی نبودم و تلاشام برای دوست داشتن و راضی نگه داشتن بقیه به چشم نیومد؟
من با تمام وجودم افرادی که تو زندگیمن دوست دارم!
حتی با وجود این حالم بازم مامانم میگه خاک تو سرت بکنن و منو مقصر و کنترل کننده ی حمله ی عصبیم میدونه!
انگار کور بود ندید جلو چشم خودش با زور سرم تونستم نفس بکشم!!!!
چرا؟کجای کار اشتباه بود؟
مگه میدونین من چقدر....
چرا... چرا ....چرا...
چرا من؟