آدم های صبور

آدم های صبور..،
یه خصوصیت عجیب دارن،
بی نهایت لبخند می زنن ...!

این لبخند شاید تو نگاه اول
حس گذشت بده ...
اینکه «هر زخمی زدی ، هر‌ چیزی که گفتی فدای سرت، من فراموش می کنم »...
ولی آدم های صبور هیچوقت هیچ چیزی رو فراموش نمی کنن ...
زخمارو می شمارن ...
حرفارو مرور می کنن و همچنان لبخند می زنن ‌...
یه روز که صبوری دیگه جواب نداد ،
با همون لبخند تو یه چشم بهم زدن
برای همیشه فراموشت می کنن ...
انگار که هیچوقت تو زندگیشون نبودی ...