این ه باید

این ڪه باید
فراموشت مےڪردم را همـ
فراموش ڪردمــ
تو تڪرارے ترین حضور روزگار منے
و من عجیب
ب آغوش تو
از آن سوے فاصله ها
خو گرفته امــ ....
خودت بیا و خوابم هایمـ را
مجاب ڪن ، براے تو سخت نیست
فقط در آغوش بگیــر و بوسه اے
بخواه ب عمق تمامـ نگفته ها ....
رهگذر