سوره نوح قاری شریف مصطفی
بِسْمِ ٱللَّٰهِ ٱلرَّحْمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
همانا ما نوح را به سوى قومش فرستاديم كه قوم خود را قبل از آنكه عذابى دردآور به سراغشان بيايد هشدار بده.(۱)
(نوح) گفت: اى قوم من! همانا من براى شما هشدار دهنده اى آشكارم.(۲)
خدا را بپرستيد و از او پروا داشته باشيد و مرا اطاعت كنيد.(۳)
(اگر چنين كنيد) خداوند بخشى از گناهانتان را مى بخشد و عمر شما را تا زمان تعيين شده به عقب مى اندازد (و از مرگهاى قهرآميز شما را دور مى دارد) امّا اجل معيّن شده (از سوى) خدا، هنگامى كه فرارسد تأخير بردار نيست. اگر مى دانستيد.(۴)
(نوح) گفت: پروردگارا همانا من قوم خود را شب و روز دعوت كردم.(۵)
ولى دعوت من جز بر فرار آنان نيفزود.(۶)
و البتّه هرگاه كه آنان را دعوت كردم تا(ايمان آورند و) تو آنان را بيامرزى، انگشتانشان را در گوشهايشان نهادند و لباسهايشان را بر سر كشيدند و (بر طغيان خود) اصرار كردند و سخت تكبر ورزيدند. (۷)
آنگاه من آنان را با صداى بلند دعوت كردم.(۸)
سپس گاهى به طور آشكار و گاهى در نهان (با آنان سخن) گفتم.(۹)
پس گفتم از پروردگارتان آمرزش بخواهيد كه او بسيار آمرزنده است.(۱۰)
آسمان را بر شما ريزش كنان مى فرستد.(۱۱)
و شما را با اموال و فرزندان يارى مى كند و براى شما (از همان آب باران) باغ ها قرار مى دهد و براى شما نهرها جارى مى سازد.(۱۲)
شما را چه شده كه از عظمت خداوند نمى ترسيد؟(۱۳)
در حالى كه خداوند شما را در مراحل گوناگون آفريده است.(۱۴)
آيا نمى بينيد كه خداوند چگونه هفت آسمان را بر فراز يكديگر آفريده است.(۱۵)
و ميان آنها ماه را نورى و خورشيد را چراغى قرار داده است.(۱۶)
و خداوند شما را همچون گياهى از زمين روياند.(۱۷)
سپس شما را در همان زمين باز مى گرداند و شما را بيرون مى آورد.(۱۸)
و خداوند زمين را براى شما بسترى گسترده قرار داده است.(۱۹)
تا در راههاى وسيع آن رفت و آمد كنيد.(۲۰)
نوح گفت: پروردگارا همانا مردم مرا نافرمانى كردند و از كسى پيروى كردند كه مال و فرزندش جز بر خسارتش نيفزود.(۲۱)
و نيرنگى بس بزرگ به كار بستند.(۲۲)
و گفتند: معبودهاى خودتان را رها نكنيد و دست از (بت هاى) وَدّ و سُواع و يَعوق و نَسر بر نداريد.(۲۳)
و بى گمان بسيارى را گمراه كردند، پس (پروردگارا) ظالمين را جز گمراهى نيفزا.(۲۴)
آنان به خاطر خطاهايشان غرق شدند و در آتشى وصف ناپذير داخل شدند، و براى خود، غير از خدا ياورى نيافتند.(۲۵)
و نوح گفت: پروردگارا از اين كافران هيچ كس بر زمين باقى نگذار(۲۶)
زيرا اگر آنان را باقى گذارى بندگانت را گمراه مى كنند و جز گناهكار و كفرپيشه نمى زايند.(۲۷)
پروردگارا مرا و پدر و مادرم را و هركس كه با ايمان به خانه ام وارد شودو همه مردان و زنان با ايمان را بيامرز و ظالمان را جز هلاكت نيفزا.(۲۸)
#قران#تلاوت#شریف_مصطفی#نوح#الله
همانا ما نوح را به سوى قومش فرستاديم كه قوم خود را قبل از آنكه عذابى دردآور به سراغشان بيايد هشدار بده.(۱)
(نوح) گفت: اى قوم من! همانا من براى شما هشدار دهنده اى آشكارم.(۲)
خدا را بپرستيد و از او پروا داشته باشيد و مرا اطاعت كنيد.(۳)
(اگر چنين كنيد) خداوند بخشى از گناهانتان را مى بخشد و عمر شما را تا زمان تعيين شده به عقب مى اندازد (و از مرگهاى قهرآميز شما را دور مى دارد) امّا اجل معيّن شده (از سوى) خدا، هنگامى كه فرارسد تأخير بردار نيست. اگر مى دانستيد.(۴)
(نوح) گفت: پروردگارا همانا من قوم خود را شب و روز دعوت كردم.(۵)
ولى دعوت من جز بر فرار آنان نيفزود.(۶)
و البتّه هرگاه كه آنان را دعوت كردم تا(ايمان آورند و) تو آنان را بيامرزى، انگشتانشان را در گوشهايشان نهادند و لباسهايشان را بر سر كشيدند و (بر طغيان خود) اصرار كردند و سخت تكبر ورزيدند. (۷)
آنگاه من آنان را با صداى بلند دعوت كردم.(۸)
سپس گاهى به طور آشكار و گاهى در نهان (با آنان سخن) گفتم.(۹)
پس گفتم از پروردگارتان آمرزش بخواهيد كه او بسيار آمرزنده است.(۱۰)
آسمان را بر شما ريزش كنان مى فرستد.(۱۱)
و شما را با اموال و فرزندان يارى مى كند و براى شما (از همان آب باران) باغ ها قرار مى دهد و براى شما نهرها جارى مى سازد.(۱۲)
شما را چه شده كه از عظمت خداوند نمى ترسيد؟(۱۳)
در حالى كه خداوند شما را در مراحل گوناگون آفريده است.(۱۴)
آيا نمى بينيد كه خداوند چگونه هفت آسمان را بر فراز يكديگر آفريده است.(۱۵)
و ميان آنها ماه را نورى و خورشيد را چراغى قرار داده است.(۱۶)
و خداوند شما را همچون گياهى از زمين روياند.(۱۷)
سپس شما را در همان زمين باز مى گرداند و شما را بيرون مى آورد.(۱۸)
و خداوند زمين را براى شما بسترى گسترده قرار داده است.(۱۹)
تا در راههاى وسيع آن رفت و آمد كنيد.(۲۰)
نوح گفت: پروردگارا همانا مردم مرا نافرمانى كردند و از كسى پيروى كردند كه مال و فرزندش جز بر خسارتش نيفزود.(۲۱)
و نيرنگى بس بزرگ به كار بستند.(۲۲)
و گفتند: معبودهاى خودتان را رها نكنيد و دست از (بت هاى) وَدّ و سُواع و يَعوق و نَسر بر نداريد.(۲۳)
و بى گمان بسيارى را گمراه كردند، پس (پروردگارا) ظالمين را جز گمراهى نيفزا.(۲۴)
آنان به خاطر خطاهايشان غرق شدند و در آتشى وصف ناپذير داخل شدند، و براى خود، غير از خدا ياورى نيافتند.(۲۵)
و نوح گفت: پروردگارا از اين كافران هيچ كس بر زمين باقى نگذار(۲۶)
زيرا اگر آنان را باقى گذارى بندگانت را گمراه مى كنند و جز گناهكار و كفرپيشه نمى زايند.(۲۷)
پروردگارا مرا و پدر و مادرم را و هركس كه با ايمان به خانه ام وارد شودو همه مردان و زنان با ايمان را بيامرز و ظالمان را جز هلاكت نيفزا.(۲۸)
#قران#تلاوت#شریف_مصطفی#نوح#الله
۹۴.۹k
۳۰ تیر ۱۴۰۱
دیدگاه ها (۶)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.