سوره الشمس قاری حامد شاکر نژاد سید محمد جواد حسینی

بِسْمِ ٱللَّٰهِ ٱلرَّحْمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
وَالشَّمْسِ وَضُحَاهَا [1]
وَالْقَمَرِ إِذَا تَلَاهَا [2]
وَالنَّهَارِ إِذَا جَلَّاهَا [3]
وَاللَّيْلِ إِذَا يَغْشَاهَا [4]
وَالسَّمَاءِ وَمَا بَنَاهَا [5]
وَالْأَرْضِ وَمَا طَحَاهَا [6]
وَنَفْسٍ وَمَا سَوَّاهَا [7]
فَأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقْوَاهَا [8]
سوگند به آفتاب و روشنى‌اش به هنگام چاشت، (1)
و سوگند به ماه چون از پى آن برآيد، (2)
و سوگند به روز چون گيتى را روشن كند، (3)
و سوگند به شب چون فرو پوشدش، (4)
و سوگند به آسمان و آن كه آن را بر آورده، (5)
و سوگند به زمين و آن كه آن را بگسترده، (6)
و سوگند به نفس و آن كه نيكويش بيافريده - (7)
سپس بديها و پرهيزگاريهايش را به او الهام كرده - (8)
#قران #تلاوت #حامد_شاکرنژاد #سید_محمدجواد_حسینی #الشمس #الله