بسم الله الرحمن الرحیم
بسم الله الرحمن الرحیم
نکاتی از قرآن کریم صفحه ۴۰۶
۱- با بیان سرنوشت خوبان و بدان، دیگران را به خوبى‌ها تشویق و از بدى‌ها پرهیز دهیم.
۲- سرنوشت انسان، در گرو عملكرد خود اوست.
۳- بعضى زمان‌ها، براى ذكر خداوند مناسب‌تر است.
۴- تنزیه خداوند و پاك دانستن او از عیب‌ها، بر ستایش او تقدّم دارد.
۵- بهترین راه خداشناسى، تفكّر در آفرینش است.
۶- نشانه‌هاى الهى قابل شمارش نیست، آنچه گفته مى‌شود اندكى از بسیار است. ۷- در میان آفریده‌ها، انسان بارزترین آنهاست. (آیاتى كه درباره نشانه‌هاى قدرت الهى است، از انسان شروع مى‌شود.)
۸- خودشناسى، مقدّمه خداشناسى است.
۹- منشأ وجودى همه انسان‌ها خاك است. (تفاخرهاى بى‌ارزش را كنار بگذاریم)
۱۰- یاد خداوند مایه آرامش دل و روح است، «بذكر اللّه تطمئن القلوب»(سوره رعد/۲۸) و همسر مایه آرامش جسم و روان. «أزواجاً لتسكنوا الیها»(سوره روم/۲۱)
۱۱- زن و مرد از یك جنس هستند. (بر خلاف پاره‌اى عقاید خرافى و تحقیرآمیز كه زن را موجودى پست‌تر یا از جنس دیگر مى‌پندارند
۱۲- همسر باید عامل آرامش باشد نه مایه تشنّج و اضطراب.
۱۳- هدف از ازدواج، تنها ارضاى غریزه جنسى نیست، بلكه رسیدن به یك آرامش جسمى و روانى است.
۱۴- نقش همسر، آرام بخشى است.
۱۵- محبّت، هدیه‌اى الهى است كه با مال و مقام و زیبایى به دست نمى‌آید. «جَعَلَ» (مودّت و رحمت، هدیه خدا به عروس و داماد است.)
۱۶- هر كس با هر عملى كه آرامش و مودّت و رحمت خانواده را خدشه‌دار كند، از مدار الهى خارج و در خطّ شیطان است.
۱۷- رابطه‌ى زن و مرد، باید بر اساس مودّت و رحمت باشد. «مودّة و رحمة» (مودّت و رحمت، عامل بقاء و تداوم آرامش در زندگى مشترك است.)
۱۸- مودّت و رحمت، هر دو با هم كارساز است. (مودّت بدون رحمت و خدمت، به سردى كشیده مى‌شود و رحمت بدون مودّت نیز دوام ندارد.) «مودّة و رحمة»
۱۹- هر زبانى براى خود ارزش و اصالت دارد و تغییر آن نه كمال است و نه لازم. (هیچ كس حقّ ندارد نژادها و زبان‌هاى دیگر را تحقیر نماید.) «و من آیاته... اختلاف ألسنتكم و ألوانكم»
۲۰- انسان عالم و فهمیده، از اختلاف رنگ‌ها و زبان‌ها به معرفت الهى مى‌رسد ولى جاهل، رنگ و زبان را وسیله تحقیر و تفاخر قرار مى‌دهد.
۲۱- نعمت‌هاى الهى را ساده ننگیریم؛ خواب نیز یك نعمت بزرگ است
۲۲- كار و تلاش براى كسب معاش، امرى پسندیده و نشانه‌اى الهى است.
۲۳- اصل خواب براى شب است و خواب در روز، براى استراحت جزیى است.
۲۴- نعمت‌هایى كه دریافت مى‌كنیم، به خاطر استحقاق نیست، بلكه لطف و فضل الهى است.
۲۵- بیم و امید، در كنار هم سازنده است. «خوفاً و طمعاً»
نکاتی از قرآن کریم صفحه ۴۰۶
۱- با بیان سرنوشت خوبان و بدان، دیگران را به خوبى‌ها تشویق و از بدى‌ها پرهیز دهیم.
۲- سرنوشت انسان، در گرو عملكرد خود اوست.
۳- بعضى زمان‌ها، براى ذكر خداوند مناسب‌تر است.
۴- تنزیه خداوند و پاك دانستن او از عیب‌ها، بر ستایش او تقدّم دارد.
۵- بهترین راه خداشناسى، تفكّر در آفرینش است.
۶- نشانه‌هاى الهى قابل شمارش نیست، آنچه گفته مى‌شود اندكى از بسیار است. ۷- در میان آفریده‌ها، انسان بارزترین آنهاست. (آیاتى كه درباره نشانه‌هاى قدرت الهى است، از انسان شروع مى‌شود.)
۸- خودشناسى، مقدّمه خداشناسى است.
۹- منشأ وجودى همه انسان‌ها خاك است. (تفاخرهاى بى‌ارزش را كنار بگذاریم)
۱۰- یاد خداوند مایه آرامش دل و روح است، «بذكر اللّه تطمئن القلوب»(سوره رعد/۲۸) و همسر مایه آرامش جسم و روان. «أزواجاً لتسكنوا الیها»(سوره روم/۲۱)
۱۱- زن و مرد از یك جنس هستند. (بر خلاف پاره‌اى عقاید خرافى و تحقیرآمیز كه زن را موجودى پست‌تر یا از جنس دیگر مى‌پندارند
۱۲- همسر باید عامل آرامش باشد نه مایه تشنّج و اضطراب.
۱۳- هدف از ازدواج، تنها ارضاى غریزه جنسى نیست، بلكه رسیدن به یك آرامش جسمى و روانى است.
۱۴- نقش همسر، آرام بخشى است.
۱۵- محبّت، هدیه‌اى الهى است كه با مال و مقام و زیبایى به دست نمى‌آید. «جَعَلَ» (مودّت و رحمت، هدیه خدا به عروس و داماد است.)
۱۶- هر كس با هر عملى كه آرامش و مودّت و رحمت خانواده را خدشه‌دار كند، از مدار الهى خارج و در خطّ شیطان است.
۱۷- رابطه‌ى زن و مرد، باید بر اساس مودّت و رحمت باشد. «مودّة و رحمة» (مودّت و رحمت، عامل بقاء و تداوم آرامش در زندگى مشترك است.)
۱۸- مودّت و رحمت، هر دو با هم كارساز است. (مودّت بدون رحمت و خدمت، به سردى كشیده مى‌شود و رحمت بدون مودّت نیز دوام ندارد.) «مودّة و رحمة»
۱۹- هر زبانى براى خود ارزش و اصالت دارد و تغییر آن نه كمال است و نه لازم. (هیچ كس حقّ ندارد نژادها و زبان‌هاى دیگر را تحقیر نماید.) «و من آیاته... اختلاف ألسنتكم و ألوانكم»
۲۰- انسان عالم و فهمیده، از اختلاف رنگ‌ها و زبان‌ها به معرفت الهى مى‌رسد ولى جاهل، رنگ و زبان را وسیله تحقیر و تفاخر قرار مى‌دهد.
۲۱- نعمت‌هاى الهى را ساده ننگیریم؛ خواب نیز یك نعمت بزرگ است
۲۲- كار و تلاش براى كسب معاش، امرى پسندیده و نشانه‌اى الهى است.
۲۳- اصل خواب براى شب است و خواب در روز، براى استراحت جزیى است.
۲۴- نعمت‌هایى كه دریافت مى‌كنیم، به خاطر استحقاق نیست، بلكه لطف و فضل الهى است.
۲۵- بیم و امید، در كنار هم سازنده است. «خوفاً و طمعاً»
۴.۶k
۰۵ آبان ۱۴۰۱
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.