نمیدانم چرا در این روزگار ،

نمیدانم چرا در این روزگار ،
همه مان اینقدر کم صبر شده ایم ؛
گویی تخم صبر را ملخ خورده است.....!!!
خالق مهربان مان
همه ما را مورد خطاب قرار داده
و در همه امور فردی و گروهی
به صبوری میخواند ،
اما آنچه همیشه
پشت گوش انداخته میشود
همان فرمان خداست !!!
دائما یادمان میرود که
صبر و بردباری زینت انسان است.

شکیبایی برای همه یک ضرورت است ،
اما برای آنانکه بزرگ می اندیشند ،
و اهداف بزرگ در سر دارند
از نان شب نیز ، واجب تر است !!

بزرگی بدون صبر محال است......
محال......
آنچه این زمانه را
به جای گلستان شدن
به ویرانه شدن تهدید میکند ،
آرزوهاى بزرگ و
حوصله هاى کوچک است........