ند

ﺗﻮ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎﺷﯽ ...
ﺗﺎ ﺣﺮﯾﺮ ﻧڪَﺎﻫﺖ ﺭﺍ ﺑﭙﯿﭽﻢ
ﺩﻭﺭ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ‌ﻫﺎے ﺩﻟﻢ ﻭ ﺩﻟڪَﺮﻡ ﺷﻮﻡ
ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎﺷﯽ ﺗﺎ ﺩﻟﻢ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺭﺍ ،
ﭘﺮﻭﺍﺯ ﺭﺍ ﻟﻤﺲ ڪند ...
ﻧﻔﺲ ﺑڪﺸﺪ ﺑﺮﺍے ﻫﻤﯿﺸﻪ
من آنقدر با تو بوده‌‌ام ،
ڪه از بودن ڪنارِ ...
دیڪَران سردم می‌شود.