به فنجان فال خوب آمد فدای قهوه ی نابش

به فنجان فالِ خوب آمد ، فدای قهوه ی نابش 
نسیمی از غروب آمد ! جهان ، دلتنگ و بیتابش

زمین ، زیبا ! زمان زیبا ، شکوهِ آسمان زیبا
و ماهِ نقره گون زل میزند بر عکسِ مردابش

هوایی غرقِ تشویش و بهاری مانده در پیش و
دلی ریش و خدا بر ابرِ مخمل می بَرَد خوابش

غزلریز و دل انگیز و خوشامدهای ناچیز و
شمال و کلبه ی دنجی کنارِ شُرشُرِ آبش

بهشتِ سبزی از رویا ، من و موسیقیِ دریا ،
درختی دور از آدمها ، چه زیبا رقصِ سنجابش

سکوتی مخملی اینجا ، شرابِ حنظلی اینجا
غروبِ انزلی اینجا ، نگاهِ قو به تالابش

دو پای خسته در راه و دوفنجان بغضِ کوتاه و
کمی آه و صدای شب ، شدم مبهوتِ مهتابش

خدا در اوجِ شیدایی کشیده نقشِ رویایی
که میخندد به زیبایی مونالیزای در قابش

مهدی حبیبی


🌹🤍🌹🤍