ستارگان به سوی مرگ می تازند..

ستارگان به سوی مرگ می تازند..
به سوی مرگی که گَه گاه ارزش دارد.
انها نابود میشوند تا انسانی بر روی زمین پای بٌگذارد..
انسانی که گاه درونش به زلالی و شفافی آب است و گاه به تیرگی چاه نهفته در زمین،
ستارگان به زمین سقوط نمیکنند ستارگان آدمی را به جای خود به زمین میفرستند..
با مرگ ستاره ای او نیز پای به جهان گذاشت ولی این بار فرق میکرد آن ستاره زیبایی خویش را در چشمانش جای گذاشت..

٭زاده ستاره٭