سوره المؤمنون قاری رعدالکوردی
بِسْمِ ٱللَّٰهِ ٱلرَّحْمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
قُلْ رَبِّ إِمَّا تُرِيَنِّي مَا يُوعَدُونَ [93]
رَبِّ فَلَا تَجْعَلْنِي فِي الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ [94]
وَإِنَّا عَلَى أَنْ نُرِيَكَ مَا نَعِدُهُمْ لَقَادِرُونَ [95]
ادْفَعْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ السَّيِّئَةَ نَحْنُ أَعْلَمُ بِمَا يَصِفُونَ [96]
وَقُلْ رَبِّ أَعُوذُ بِكَ مِنْ هَمَزَاتِ الشَّيَاطِينِ [97]
وَأَعُوذُ بِكَ رَبِّ أَنْ يَحْضُرُونِ [98]
حَتَّى إِذَا جَاءَ أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قَالَ رَبِّ ارْجِعُونِ [99]
لَعَلِّي أَعْمَلُ صَالِحًا فِيمَا تَرَكْتُ كَلَّا إِنَّهَا كَلِمَةٌ هُوَ قَائِلُهَا وَمِنْ وَرَائِهِمْ بَرْزَخٌ إِلَى يَوْمِ يُبْعَثُونَ [100]
فَإِذَا نُفِخَ فِي الصُّورِ فَلَا أَنْسَابَ بَيْنَهُمْ يَوْمَئِذٍ وَلَا يَتَسَاءَلُونَ [101]
فَمَنْ ثَقُلَتْ مَوَازِينُهُ فَأُولَئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ [102]
بگو: اى پروردگار من، كاش چيزى را كه به آنان وعده داده شده به من مىنماياندى. (93)
پس اى پروردگار من، مرا در زمره ستمكاران قرار مده. (94)
و ما اگر بخواهيم كه آنچه را به آنان وعده دادهايم، تو را بنمايانيم، مى توانيم. (95)
سخن بد آنان را به هر نيكوترت مىآيد پاسخ گوى. ما به سخن آنان آگاهتر هستيم. (96)
بگو: اى پروردگار من، از وسوسههاى شيطان به تو پناه مىآورم. (97)
و به تو پناه مىآورم، اى پروردگار من، اگر نزد من حاضر آيند. (98)
چون يكيشان را مرگ فرارسد، گويد: اى پروردگار من، مرا بازگردان. (99)
شايد، كارهاى شايستهاى را كه ترك كرده بودم به جاى آورم. هرگز. اين سخنى است كه او مىگويد و پشت سرشان تا روز قيامت مانعى است كه بازگشت نتوانند. (100)
چون در صور دميده شود، هيچ خويشاونديى ميانشان نماند و هيچ از حال يكديگر نپرسند. (101)
آنان كه ترازويشان سنگين باشد، خود، رستگارانند. (102)
#قران #تلاوت #رعدالکوردی #المؤمنون #الله
قُلْ رَبِّ إِمَّا تُرِيَنِّي مَا يُوعَدُونَ [93]
رَبِّ فَلَا تَجْعَلْنِي فِي الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ [94]
وَإِنَّا عَلَى أَنْ نُرِيَكَ مَا نَعِدُهُمْ لَقَادِرُونَ [95]
ادْفَعْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ السَّيِّئَةَ نَحْنُ أَعْلَمُ بِمَا يَصِفُونَ [96]
وَقُلْ رَبِّ أَعُوذُ بِكَ مِنْ هَمَزَاتِ الشَّيَاطِينِ [97]
وَأَعُوذُ بِكَ رَبِّ أَنْ يَحْضُرُونِ [98]
حَتَّى إِذَا جَاءَ أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قَالَ رَبِّ ارْجِعُونِ [99]
لَعَلِّي أَعْمَلُ صَالِحًا فِيمَا تَرَكْتُ كَلَّا إِنَّهَا كَلِمَةٌ هُوَ قَائِلُهَا وَمِنْ وَرَائِهِمْ بَرْزَخٌ إِلَى يَوْمِ يُبْعَثُونَ [100]
فَإِذَا نُفِخَ فِي الصُّورِ فَلَا أَنْسَابَ بَيْنَهُمْ يَوْمَئِذٍ وَلَا يَتَسَاءَلُونَ [101]
فَمَنْ ثَقُلَتْ مَوَازِينُهُ فَأُولَئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ [102]
بگو: اى پروردگار من، كاش چيزى را كه به آنان وعده داده شده به من مىنماياندى. (93)
پس اى پروردگار من، مرا در زمره ستمكاران قرار مده. (94)
و ما اگر بخواهيم كه آنچه را به آنان وعده دادهايم، تو را بنمايانيم، مى توانيم. (95)
سخن بد آنان را به هر نيكوترت مىآيد پاسخ گوى. ما به سخن آنان آگاهتر هستيم. (96)
بگو: اى پروردگار من، از وسوسههاى شيطان به تو پناه مىآورم. (97)
و به تو پناه مىآورم، اى پروردگار من، اگر نزد من حاضر آيند. (98)
چون يكيشان را مرگ فرارسد، گويد: اى پروردگار من، مرا بازگردان. (99)
شايد، كارهاى شايستهاى را كه ترك كرده بودم به جاى آورم. هرگز. اين سخنى است كه او مىگويد و پشت سرشان تا روز قيامت مانعى است كه بازگشت نتوانند. (100)
چون در صور دميده شود، هيچ خويشاونديى ميانشان نماند و هيچ از حال يكديگر نپرسند. (101)
آنان كه ترازويشان سنگين باشد، خود، رستگارانند. (102)
#قران #تلاوت #رعدالکوردی #المؤمنون #الله
۷.۸k
۲۸ مهر ۱۴۰۱
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.