میخواهم برگردم به روزهایِ خوبی؛

میخواهم برگردم به روزهایِ خوبی؛
که مادربزرگ زنده بود
که پدربزرگ، نفس می کشید
برگردم به حیاطِ قدیمی ساده ای
که همیشه ی خدا، بوی کاهگل و شمعدانی میداد
روی حاشیه ی حوض آبی رنگ میان حیاط بنشینم
و آب بازی کنم، خیس شوم،
آنقدر که غصه و بی مهریِ دنیا
از جسم خسته ام پاک شود
می خواهم به روزگاری برگردم
که سفره ی ساده ی مادربزرگ
انگار به اندازه ی آسمان، وسعت داشت ❤️
و هیچکس از سادگیِ غذا،
یا کوچکی اتاق، شکایت نمی کرد،
آن روزها همه چیز بی تکلف و دلنشین بود
همه مان بی توقع، خوش بودیم
بدون چشمداشت، محبت می کردیم
و از ته دل می خندیدیم ...
دلم برای خنده های بی ریایم
برای دلخوشی ساده ی آن روزهایم تنگ شده
پدربزرگم رفت ... مادربزرگم رفت ...
و آن دورهمی های جانانه، به خاطرات پیوست
روزهای خوب بر نمی گردند،
افسوس
ما برای بزرگ شدنمان، بهای سنگینی پرداختیم ...