برای کسایی که نیاز دارن

برای کسایی که نیاز دارن:
ارام باش عزیز من
آرام باش.
حکایت دریاست زندگی،
گاهی درخشش افتاب،
برق و بوی نمک،
ترشح شادمانی،
گاهی هم فرو می رویم،
چشم هایمان را می بندیم،
همه جا تاریک است.
ارامش باش عزیز من
ارامش باش.
دوباره سر از آب در می آوریم.
وتلاتو آفتاب را می بینیم.
زیر بوته ای از برف،
که این دفعه،درست از جایی که تو دوست داری طالع می شود!.
دیدگاه ها (۱۱)

از همه خستم، از خودم بیشتر...

یادم نیست...

شوخیت گرفته برادر?رفاقتمون رومیپرستم >>>@willie7

کاش میشد برای زمستون های تهران بمیرم. شهر زیبای من!

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط