میدونی؟! ..

میدونی؟!‌..
اه..اینو هیچوقت تا حالا به زبون نیاورده بودم و کسی ازش خبر نداره البته تا الان....
من عاشق دوستامم عاشق آدمای دورمم
ولی نمیدونم اونا هم همین حسو نسبت بهم دارن؟
درسته! خیلی وقته باهاشونم انگار عضدی از خانوادم هستن ولی مشکل اینجاست از چیزایی که اونا دوسش دارن و بهش علاقمندن متنفرم!
هیچ توهینی به علاقه اونا نمیکنم و تا حالا بهشون نگفتم و همیشه طوری رفتار کردم که منم اون چیزارو دوست دارم اما برعکسه!
میدونید...
من تا این سن هیج دوستی نداشتم که به چیزایی که علاقه دارم علاقه داشته باشه
یعنی یه جورایی میشه گفت حس میکنم یه چیزی تو این زندگی کمه!
دوستام عاشق اهنگ های غمگین یا محلی
من عاشق اهنگ های خارجی و کره ای
اونا عاشق تیپ های لش من عاشق تیپ کلاسیک و اسپرت اونا عاشق خواننده های محلی من عاشق گروه های کیپاپ درسته تا الان برای علاقشون چیزی بهشون نگفتم و اونارو برای انتخابشون سرزنش نکردم
ولی چرا باید بخواطر علاقم خورد بشم؟!
به نظرتون این چیز بدیه که من طرفدار گروه های کیپاپم و کل پلی لیستم هانگ هاشونه با اهنگ هاشون دنسر شدم باهاشون ورزش میکنم...ولی از این متنفر شدم که بخوام بخواطر علاقم از سمت کسی ناراحت بشم و تنها جوابم بهشون سکوت باشه!

همیشه دوست داشتم یه دوست کیپاپر داشته باشم....ولی نمیشه همیشه دوست داشتم با یکی هر روز راجب این حرف بزنم که دیدی چیشده جیسو اهنگ جدید داده بیرون گوشش کردی؟ و اونم با ذوق جوابمو بده
دوست داشتم باهاش طوری وقت بگذرونم که چند ثانیه هم وقت گذروندن و حرف زدن باهاش برام مثل رویا باشه...
شاید از هم دور باشیم ولی اینو میدونم جوری بهش اهمیت میدم که نزدیک ترین آدمم اینطور بهش اهمیت نداده باشه!
و همیشه منتظر این میمونم که از نزدیک ببینمش و بغلش کنم...
اما مگه میشه تو رویا زندگی کرد؟
"نه"
وقتی کسی نباشه که بخواطرش با ذوق برم سر گوشیم و ببینم جواب پیامامو داده یا نه
از این دنیا خسته تر میشم...