❲هَروَقت خَندیدیم گفتَن بِه چی میخَندی؟نیشِتوبِبَند.

❲هَروَقت‌خَندیدیم‌گفتَن‌بِه‌چی‌میخَندی؟نیشِتوبِبَند.
انگارخَندِه‌بَدتَرین‌کارِممکِن‌بود.
خَندِه‌هامونوبی‌صِداکَردَن‌وَکَم‌کَم‌تَبدیلِشون‌کَردَن
بِه‌لَبخَندوحالاکِه‌اَخموشدیم‌میگَن‌خودِشومیگیره!
دنیایِ‌عَجیبیِه.اصلاًآدَم‌نِمیدونِه‌بِه‌چِه‌سازِشون
بِرَقصِه‌اماازمَن‌میشنَوی‌میگَم‌بِخَند.
اونقَدری‌بلَندکِه‌گوشِ‌آسِمون‌کَربِشِه
بَخَندوَدَندون‌هاتوبِه‌نَمایِش‌بِذار..
این‌آدَم‌هاتَکیلفِشون‌باخودِشون‌هَم‌مُشَخَص‌نیست.
بِذاربِگَن‌دنبالِ‌تَوَجُهِه‌بِذاربِگَن‌دارِه‌کاری‌میکنِه‌هَمِه
نِگاهِش‌کنَن.وَلی‌اون‌پَرانتِزِاُفُقیِ‌رویِ‌صورَتِتو
مَحونَکن.🤍🔐🧿🫂❳