سوره انشقاق انفطار قاری عبدالباسط

بِسْمِ ٱللَّٰهِ ٱلرَّحْمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
إِذَا السَّمَاءُ انْشَقَّتْ [1]
وَأَذِنَتْ لِرَبِّهَا وَحُقَّتْ [2]
وَإِذَا الْأَرْضُ مُدَّتْ [3]
وَأَلْقَتْ مَا فِيهَا وَتَخَلَّتْ [4]

إِذَا السَّمَاءُ انْفَطَرَتْ [1]
وَإِذَا الْكَوَاكِبُ انْتَثَرَتْ [2]
وَإِذَا الْبِحَارُ فُجِّرَتْ [3]
وَإِذَا الْقُبُورُ بُعْثِرَتْ [4]
عَلِمَتْ نَفْسٌ مَا قَدَّمَتْ وَأَخَّرَتْ [5]
چون آسمان شكافته شود، (1)
سوره الو به فرمان پروردگارش گوش دهد و حق بود كه چنين كند. (2)
و چون زمين منبسط شود، (3)
قرآن و هر چه را كه در درون دارد بيرون افكند و تهى گردد، (4)

آنگاه كه آسمان بشكافد، (1)
و آنگاه كه ستارگان پراكنده شوند، (2)
و آنگاه كه درياها به هم بپيوندند، (3)
وَإِذَا الْقُو آنگاه كه قبرها زير و زبر گردند، (4)
هر كس مى‌داند چه چيز پيشاپيش فرستاده و چه چيز بر جاى گذاشته است. (5)
#قران #تلاوت #عبدالباسط #انشقاق_انفطار #الله