قبلنا با خودم میگُفتم:

قبلنا با خودم میگُفتم:منم بالاخره یکیو پیدا میکنم که با شنیدن هر آهنگی یادش بیفتم،بهش قول بدم هیچ وقت ولش نکنم،پایبندم باشه،همه مارو باهم بشناسن
حالا میخواد این همراه دختر باشه
میخواد پسر باشه
چه فرقی میکنه
مهم اینه یکی باشه مردم نگن این چون اخلاقش بَده تنها مونده!
یکی یکی امتحان کردم،
با آدمای واقعی شروع کردم،نموندن
سراغ مجازیا رفتم،نموندن و نموندم
دوباره گفتم چه کاریه،ارزش افراد واقعی بیشتر از مجازیاس،فوق فوقش اینه از یادشون نمیرم،دوباره رفتم سراغ حقیقت!
بازم خراب شد همه چی
گفتم بابا شاید مشکل از توعه
اینهمه آدم تست کردی،هیچ کدوم بهت نخوردن،خودتو تغییر بده بدبخت،همینجوری بگذره عین سگ تنها میمونی
عوض کردم خودمو،شدم چیزی که بقیه میخوان و نیستم
دیگه مَن‌،مَن نبود،ویترینی بود از خواسته های بقیه
تا اینکه مستقیم و غیرمستقیم فهمیدم بازم نمیشه
این دفعه دیگه واقعا حالم بد شد
چون توقع هیچیو نداشتم
فکر می‌کردیم دیگه تمومه،این اکیپ از دوستام همیشه پیشم می‌مونن
خدا کوبید پس کَلَم گفت:زهی خیال باطل
انگار یادت رفته هرکیو بیشتر از من دوست داشته باشی‌،میگیرمش
انگار اصلا تو زندگیت هیچ وقت اینو نفهمیده بودی که به هرکسی بیشتر از من اهمیت بدی،میگیرمش
تو اینارو میدونستی،چرا عین احمقا چشاتو میبندی که فقط همرنگ جماعت‌شی؟
همونجا فهمیدم من جز این مردم نیستم
برگشتم به خود اصلیم که عاشق انتقامه
هر بدی کوچیکیو یادش میمونه تا بعدا تلافی کنه
بدون هیچ دوست صمیمیعی که جونم واسش در بره
شایع راست می‌گفت
【آدمارو‌هرچی‌سگ‌محل‌تر‌کنی‌بیشتر‌بندتن】

پ‌ن<به‌هیچ‌‌کسی‌‌جز‌خدا‌جوری‌دل‌نَبَند‌‌که‌شِرک‌تلقی‌شه،میره،توو‌حوضت‌وسط‌دنیا‌حیرون‌میشین>