شب قشنگیه

شب قشنگیه
اولین شب تو این چندسال عمرمه که یازدهم دی ماه با زیبآترین حس هایلایت شده؛زمین و آسمون ِ قلب و روح و مغزم به احترامت جشن میگیرن، هر قطره ایی که می‌افته کوچیکترین ردی ازت التماس می کنم و با جمع شدن قطره بعدی و افتادنش و نبودن حتی کمترین نشونه ایی ازت داغ ِ آوار ِویرانیَم را به خوبی حس می کنم ....
آزمون جدیدا خودمو وسط مکالمه های عجیب پیدا می کنم، تو عالم خیآل همه چیز با اینجا متفاوته تو خیآلم همه چیز قابل تحمل تره اما این زندانی که مُهره دنیا به سر دارد بی رحمانه ترین روش را برای اسیر کردنم انتخاب کرد؛
نغمه‌ی صدات با هر وزش دل را می‌رقصاند و به اوج می‌برد اما بعد از ثانیه ایی به فجیح ترین حالت ممکن از غم نبودت چنان پهن زمین میشوم که بعید میدونم اون دو دریای کهربایی مسئولیت نغمه ی مدهوش کننده ی وجودت را برعهده بگیرد.
ای کاش میشد قاب بگیرم تک تک اجزای چهره ات رو،مثل غریقی در تلاطم دریا میون چال پای گونهات پناه بگیرم و آن لبخندهایت که ناقضِ تمامی قوانین بشره
امشب دوقطبی ترین مریض دوقطبی این زمینم :))
تولدت مبارک قمرِ قهار ِ دلربای من 🫠🥲💙