سوره اللیل قاری عمر هشام العربی
بِسْمِ ٱللَّٰهِ ٱلرَّحْمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
وَاللَّيْلِ إِذَا يَغْشَى [1]
وَالنَّهَارِ إِذَا تَجَلَّى [2]
وَمَا خَلَقَ الذَّكَرَ وَالْأُنْثَى [3]
إِنَّ سَعْيَكُمْ لَشَتَّى [4]
فَأَمَّا مَنْ أَعْطَى وَاتَّقَى [5]
وَصَدَّقَ بِالْحُسْنَى [6]
فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْيُسْرَى [7]
وَأَمَّا مَنْ بَخِلَ وَاسْتَغْنَى [8]
وَكَذَّبَ بِالْحُسْنَى [9]
فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْعُسْرَى [10]
وَمَا يُغْنِي عَنْهُ مَالُهُ إِذَا تَرَدَّى [11]
إِنَّ عَلَيْنَا لَلْهُدَى [12]
وَإِنَّ لَنَا لَلْآخِرَةَ وَالْأُولَى [13]
فَأَنْذَرْتُكُمْ نَارًا تَلَظَّى [14]
لَا يَصْلَاهَا إِلَّا الْأَشْقَى [15]
الَّذِي كَذَّبَ وَتَوَلَّى [16]
وَسَيُجَنَّبُهَا الْأَتْقَى [17]
الَّذِي يُؤْتِي مَالَهُ يَتَزَكَّى [18]
وَمَا لِأَحَدٍ عِنْدَهُ مِنْ نِعْمَةٍ تُجْزَى [19]
إِلَّا ابْتِغَاءَ وَجْهِ رَبِّهِ الْأَعْلَى [20]
وَلَسَوْفَ يَرْضَى [21]
سوگند به شب آنگاه كه جهان را در خود فرو پوشد، (1)
و سوگند به روز آنگاه كه آشكار شود، (2)
و سوگند به آن كه نر و ماده را بيافريد، (3)
كه: حاصل كوششهاى شما متفاوت است. (4)
اما كسى كه بخشايش و پرهيزگارى كرد، (5)
و آن بهترين را تصديق كرد، (6)
پس براى بهشت آمادهاش مىكنيم. (7)
اما آن كس كه بخل و بى نيازى ورزيد، (8)
و آن بهترين را تكذيب كرد، (9)
او را براى دوزخ آماده مىسازيم. (10)
و چون هلاكش دررسد، دارايىاش به حالش سود نبخشد. (11)
و آنچه بر ماست راهنمايى است. (12)
و از آنِ ماست آن جهان و اين جهان. (13)
پس شما را از آتشى كه زبانه مىكشد مىترسانم. (14)
جز اهل شقاوت بدان درنيفتد: (15)
آن كه تكذيب كرد و رويگردان شد. (16)
و پرهيزگارترين مردم را از آن دور دارند: (17)
آن كه مال خويش مىبخشايد و پاكى مىجويد. (18)
و هيچ كس را بر او حقى نباشد كه اينك پاداش خواهد، (19)
مگر جستن خشنودى پروردگار والاى خويش. (20)
و زودا كه خشنود شود. (21)
#قران #تلاوت #هشام_العربی #اللیل #الله
وَاللَّيْلِ إِذَا يَغْشَى [1]
وَالنَّهَارِ إِذَا تَجَلَّى [2]
وَمَا خَلَقَ الذَّكَرَ وَالْأُنْثَى [3]
إِنَّ سَعْيَكُمْ لَشَتَّى [4]
فَأَمَّا مَنْ أَعْطَى وَاتَّقَى [5]
وَصَدَّقَ بِالْحُسْنَى [6]
فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْيُسْرَى [7]
وَأَمَّا مَنْ بَخِلَ وَاسْتَغْنَى [8]
وَكَذَّبَ بِالْحُسْنَى [9]
فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْعُسْرَى [10]
وَمَا يُغْنِي عَنْهُ مَالُهُ إِذَا تَرَدَّى [11]
إِنَّ عَلَيْنَا لَلْهُدَى [12]
وَإِنَّ لَنَا لَلْآخِرَةَ وَالْأُولَى [13]
فَأَنْذَرْتُكُمْ نَارًا تَلَظَّى [14]
لَا يَصْلَاهَا إِلَّا الْأَشْقَى [15]
الَّذِي كَذَّبَ وَتَوَلَّى [16]
وَسَيُجَنَّبُهَا الْأَتْقَى [17]
الَّذِي يُؤْتِي مَالَهُ يَتَزَكَّى [18]
وَمَا لِأَحَدٍ عِنْدَهُ مِنْ نِعْمَةٍ تُجْزَى [19]
إِلَّا ابْتِغَاءَ وَجْهِ رَبِّهِ الْأَعْلَى [20]
وَلَسَوْفَ يَرْضَى [21]
سوگند به شب آنگاه كه جهان را در خود فرو پوشد، (1)
و سوگند به روز آنگاه كه آشكار شود، (2)
و سوگند به آن كه نر و ماده را بيافريد، (3)
كه: حاصل كوششهاى شما متفاوت است. (4)
اما كسى كه بخشايش و پرهيزگارى كرد، (5)
و آن بهترين را تصديق كرد، (6)
پس براى بهشت آمادهاش مىكنيم. (7)
اما آن كس كه بخل و بى نيازى ورزيد، (8)
و آن بهترين را تكذيب كرد، (9)
او را براى دوزخ آماده مىسازيم. (10)
و چون هلاكش دررسد، دارايىاش به حالش سود نبخشد. (11)
و آنچه بر ماست راهنمايى است. (12)
و از آنِ ماست آن جهان و اين جهان. (13)
پس شما را از آتشى كه زبانه مىكشد مىترسانم. (14)
جز اهل شقاوت بدان درنيفتد: (15)
آن كه تكذيب كرد و رويگردان شد. (16)
و پرهيزگارترين مردم را از آن دور دارند: (17)
آن كه مال خويش مىبخشايد و پاكى مىجويد. (18)
و هيچ كس را بر او حقى نباشد كه اينك پاداش خواهد، (19)
مگر جستن خشنودى پروردگار والاى خويش. (20)
و زودا كه خشنود شود. (21)
#قران #تلاوت #هشام_العربی #اللیل #الله
۸.۰k
۰۵ اسفند ۱۴۰۱
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.