تو برای پرستیدن آفریده شدی برای بوسیدن شاید هم جلوها

تو برای پرستیدن آفریده شدی ، برای بوسیدن ، شاید هم جلوهای هستی تا آفرینندهاش هنر خود را به رخ بکشد ، افسوس که نمیدانستی روزی بندهای قرار است تورا مخلوق خدای خود قرار دهد و روز و شب هایش را با فکر به تو بگذراند .
فکر تو . . . حتی فکرش نیز میتواند مرا به مرز جنون برساند .
لبانت گویی شراب چندین سالهای است به سرخی سیبهای ممنوعهی بهشتی ، موهایت تار و پود زندگی ، چشمانت دریایی که آبی نیست ، رخت زیباتر از ماه و درخشان تر از خورشید ، برق چشمانت طوری است که گویی ستارگان آسمان را دست چین کردهاند و در چشمان تو نهادهاند و تمام اینها تبدیل به تیری شدند که بدون رحمی قلب به زانو درامدهی من را هدف گرفت ؛ بازهم باید بگویم؟اگر آری که نیازمند توماری هستم برای نوشتههایم و سالها زمان تا بتوانم تک تک جزئیات قابل ستایش تو را بنویسم ..