سوره نوح قاری احمد خضر

بِسْمِ ٱللَّٰهِ ٱلرَّحْمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
مَا لَكُمْ لَا تَرْجُونَ لِلَّهِ وَقَارًا [13]
وَقَدْ خَلَقَكُمْ أَطْوَارًا [14]
أَلَمْ تَرَوْا كَيْفَ خَلَقَ اللَّهُ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ طِبَاقًا [15]
وَجَعَلَ الْقَمَرَ فِيهِنَّ نُورًا وَجَعَلَ الشَّمْسَ سِرَاجًا [16]
وَاللَّهُ أَنْبَتَكُمْ مِنَ الْأَرْضِ نَبَاتًا [17]
ثُمَّ يُعِيدُكُمْ فِيهَا وَيُخْرِجُكُمْ إِخْرَاجًا [18]
وَاللَّهُ جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ بِسَاطًا [19]
لِتَسْلُكُوا مِنْهَا سُبُلًا فِجَاجًا [20]
شما را چه مى‌شود كه از شكوه خداوند نمى‌ترسيد، (13)
حال آنكه شما را به گونه‌هاى مختلف بيافريد. (14)
آيا نمى‌بينيد چگونه خدا هفت آسمان طبقه طبقه را بيافريد؟ (15)
و ماه را روشنى آنها، و خورشيد را چراغشان گردانيد. (16)
و خدا شما را چون نباتى از زمين برويانيد. (17)
باز شما را بدان باز مى‌گرداند و باز از آن بيرون مى‌آورد. (18)
و خدا زمين را چون فرشى برايتان بگسترد، (19)
تا بر راه‌هاى پهناور آن برويد. (20)
#قرآن #تلاوت #احمد_خضر #نوح #الله