ykoni

من پناهنده ام،به مرزهای تنت
و من همهِ جهان را در پیراهنِ گرم تو خلاصه می کنم.
مثل درختی که به سوی آفتاب قد می‌کشد؛همه‌ وجودم دستی شده است،و همه‌ دستم خواهشی؛خواهشِ تو(:
چه بی تابانه میخواهمت!
تو را دوستت دارم!
و این دوست داشتن حقیقتی است،
که مرا به زندگی دلبسته می کند!...