الدُّنْيَا دَارُ مَمَرٍّ لا دَارِ مَقَرٍّ، وَالنَّاسُ فِي

الدُّنْيَا دَارُ مَمَرٍّ لا دَارِ مَقَرٍّ، وَالنَّاسُ فِيهَا رَجُلاَنِ: رَجُلٌ بَاعَ نَفْسَهُ فَأَوْبَقَهَا وَ رَجُلٌ ابْتَاعَ نَفْسَهُ فَأَعْتَقَهَا

دنیا محل گذر است نه محل استقرار و ماندن و مردم در آن دو گونه‌اند یکى آن که خود را فروخت و خویش را به تباهى انداخت و دیگرى که خود را خرید و آزادکرد