📝

📝
قلبم خیلی خالی است دوست عزیز، خالی و مسکوت. آنقدر که از درون تهی اش کرده ام باید انتظار چنین روزی را هم می کشیدم. مثل تُنگ خالی از ماهی، مثل چاهی خشک! تنگ های خالی ماهی و چاه های خشک را چه می کنند دوست عزیز؟ در پی پُر کردنش نیستم دیگر. بقول مادرم، چاه باید خودش آب بدهد، چه کسی توی چاه با سطل آب می ریزد؟ قلبم خودش باید بجوشد، خودش باید ذره ذره پُر شود و قفسه ها و انبارهایش را پر کند. تا کنون هرچه کرده ام دویدن به سمت سراب بودن است برای پیدا کردن آب حیات، جهت پر کردن چاهی که قلبم نام دارد. این چاه بی انتهای کوچک، باید آنقدر عمق پیدا کند تا به آب برسد. نه اینطور نمی شود، مادرم راست می گوید.

#حدیث_احمدی