نگاهش میکنم شاید بخواند از نگاه من که اورا دوست میدارم ولی افسوس او هرگز نگاهم را نمیخواهدبه برگ گل نوشتم من که اورا دوست میدارمولی افسوس او گل را به زلف کودکی آویخت تا اورا بخنداند