شیرینخسروی

#شیرین_خسروی
🌾 مرا ببخش که عمری بهانه آوردم
دلم نخواست به آن آشیانه برگردم

دلم نخواست کسی همدم غمم باشد
به هر که بعد تو دل باختم ضرر کردم

دلم فشرده ی اندوه بی سروپایی ست
که هر چه می کنم از آن رها نمی گردم

تمام عمر خودم را زدم به نادانی
ادای یک زن خوشبخت را درآوردم

تمام عمر نشستم کنار باغچه ها
به عطر و بوی کسی چون تو فکر می کردم

مرا ببخش که هنگام رنج بردن توست
به آن جنازه ی خوشبخت بر نمی گردم
#سروده_های_عاشقانه
🆔 @RomanticPoem
🍂
🍁 🍂
دیدگاه ها (۱)

#ندا🌾 شب‌که‌می‌آمد دوباره‌ غرق‌درخود بودجان باز با رویای وص...

#ندا🌾 باتو وباران وچشمت خوش قراری داشتمدر خیالت شاد بودم ، ش...

#دنیا هم که از آن تو باشدتا زمانی که درون قلب یک زنجایی نداش...

#بهمن را که با نبودنت گذراندم..میشود #اسفند را اتفاقی بیاییب...

(۲part)..... نامه ای به وجودم.. ـــــــــــــــ.... سوالت به...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط