همه ی ما آدم ها تکه های زمین فتح نشده ای هستیم که هیچکسی

همه ی ما آدم ها تکه های زمین فتح نشده ای هستیم که هیچکسی از ما خبر نداره و به محض کشف شدن توسط آدمِ دیگری ارزشمند میشیم. انگار که هسته ی میوه ای هستیم، که به طور اتفاقی توی خاکی افتاده و به محض کشف شدن اون تیکه از خاک، رشد میکنیم و سرسبز میشیم، ریشه میدیم و سال های سال تو اون خاک خونه میکنیم. بوجود اومدن ما خود به خودی نبوده که نابود کردنمون خود به خودی باشه. هر آدمی که بهمون شاخه داد، تبر هم داشت و هر بار که به قصد نابودی ما تبر زد، خودش هم میدونست که ریشه همیشه میمونه. واسه همینه که آدم هیچوقت ریشه شو یادش نمیره، واسه همینه که دوست داشتن اگه واقعی باشه، هر چی هم آتیش بگیره، تبر بخوره، به جونش آفت بیوفته، آخر ریشه هاش سر جاش میمونه.
#مهتاب_خلیفپور
دیدگاه ها (۱)

«از گوشه ی چشم تو غزل می‌چِکد انگار...» #متین_غضنفری

شما به سنگ هم حرارت شدید بدید بعد سردش کنید تَرَک میخورهقلب ...

بیا دنیا نمی‌ارزد به این پرهیز و این دوری ... #فروغ_فرخزاد

امید چیز خوبیستمثل آخرین سکّه، مثل اخرین بلیطمثل آخرین گلوله...

دوپارتی(درخواستی).. فلیکس وقتی که..

اگه حتی یه بار پای حرفت می موندی و کاری که قلبت بهت میگه رو ...

پارت ۸

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط