•○● @AYEH HAYEH JONON ●○•

•○● @AYEH_HAYEH_JONON ●○•

🌹 نـــ✒ ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹
#آیه_های_جنون
#قسمت_هفتاد_و_یکم
#سوره_ی_پنجم
#بخش_اول
قاشقم را روے برنج ها میڪشم و بازے بازے میڪنم،مادرم مے گوید:چرا با غذات بازے بازے میڪنے؟!
بدون اینڪہ منتظر جوابے از جانب من باشد رو بہ پدرم ادامہ میدهد:از دو سہ روز پیش ڪہ تنها رفت بیرون یہ جورے شدہ!
آب دهانم را قورت میدهم و سعے میڪنم بہ پدرم نگاہ نڪنم،میترسم چشم در چشم بشویم و چیزے ڪہ آشفتہ ام ڪردہ از چشمانم بخواند.
پدرم جدے مے خواندم:آیہ!
بدون اینڪه‌ نگاهش ڪنم لب میزنم:بعلہ؟!
نورا و یاسین متعجب نگاهم میڪنند،پدرم با تحڪم مے گوید:وقتے صدات میڪنم برگرد نگام ڪن و جواب بدہ!
سرم را بلند میڪنم اما بہ پدرم نگاہ نمیڪنم،قاشق و چنگالش را ڪنار بشقاب میگذارد.
_چیزے شدہ؟
همانطور ڪہ از پشت میز بلند میشوم مے
گویم:نمیدونم!
نگاهے بہ جمع مے اندازم و ادامہ میدهم:اشتها ندارم،نوش جونتون!
همہ متعجب نگاهم میڪنند،بے توجہ بہ سمت حیاط مے روم.
دست بہ سینہ ڪنج حیاط مے ایستم و آسمانِ شب را تماشا میڪنم،تیر ماہ هم رو بہ پایان است و مردادِ سردِ امسال بے قرار رسیدن است.
صدایے بہ جز صداے جیر جیرڪ ها در گوشم نمے پیچد،دو سہ دقیقہ اے ڪہ میگذارد صداے نورا از داخل خانہ مے آید:آیہ! موبایلت دارہ زنگ میخورہ!
نفس عمیقے میڪشم و بہ سمت خانہ میروم،نگاهے بہ پذیرایے مے اندازم تا موبایلم را پیدا ڪنم ڪہ روے اپن مے بینمش.
با قدم هاے بلند خودم را نزدیڪ آشپزخانہ مے رسانم و موبایل را برمیدارم. ڪنجڪاو بہ نام تماس گیرندہ نگاہ میڪنم.
"مطهره"
_جانم مطے؟!
صداے خندانش مے پیچد:جانت سلامت خانم! سلام!
لبخند ڪم رنگے میزنم:سلام!
با ذوق مے گوید:فعلا احوال پرسے نمیڪنم،فردا وقت دارے بریم خرید؟
_خریدِ چے؟
مے خندد:گفتم ڪہ میخوام برم سرڪار،اون روز ڪہ داشتے میرفتے پارڪ دیدے بابا داشت با مهندس ساجدے صحبت میڪرد،بهش پیشنهاد داد من موقتا بہ جاے منشے شون برم.
دیروز با بابا رفتم شرڪت،باهام مصاحبہ ڪرد از تسلطم روے زبان انگلیسے و ڪامپیوتر خیلے خوشش اومد.
زیاد راضے نبود اما با وساطت بابا و تعهد بہ اینڪہ سریع بہ ڪارا مسلط میشم اجازہ داد تا آخر تابستون بہ عنوان منشے برم شرڪت اگہ راضے نبودن ڪہ با شروع دانشگاہ دیگہ نمیرم اگہ ام راضے باشن ڪہ مے مونم تا مرخصے منشے شون تموم بشہ.
نفس عمیقے میڪشم و چیزے نمے گویم،مطهرہ پر انرژے مے گوید:الو! آیہ هنوز پشت خطے؟!
آرام جواب میدهم:آرہ عزیزم مے شنوم!
_پس چرا ساڪتے؟!
مهربان مے گویم:چے بگم؟! من همہ ے حرفامو چند روز پیش بهت زدم!
محڪم مے گوید:میخوام شانسمو امتحان ڪنم!
سرے بہ نشانہ ے تاسف تڪان میدهم:امیدوارم هر چے برات خیرہ پیش بیاد.
_فردا میاے بریم خرید یا نہ؟
نگاهے بہ پدر و مادرم مے اندازم و جواب میدهم:از مامانو بابا اجازہ شو بگیرم خبرت میڪنم.
_باشہ عزیزم،بہ خانوادہ سلام برسون.
_بزرگے تو میرسونم،توام سلام برسون.
با خداحافظے ڪوتاهے تماس را قطع میڪنم،بعد از صحبت و اجازہ گرفتن از پدر و مادرم بہ مطهرہ پیام میدهم ڪہ میتوانم فردا همراهش براے خرید بروم.
مادرم اصرار ڪرد حالا ڪہ دارد ماہ سومِ رفتنِ هادے میرسد لباس مشڪے ام را دربیاورم یا رنگ تیرہ ے دیگرے را جایگزینش ڪنم.
شاید خودم را راضے ڪردہ باشم ڪمتر سر مزار هادے بروم،شمارہ ے همتا و یڪتا و نازنین را پاڪ ڪنم،دیگر بہ عمو مهدے و فرزانہ سَر نزنم اما دلم بہ درآوردنِ لباسِ عزا رضایت نمے دهد!
اما دلم میخواهد از لاڪِ این آیہ ے مظلوم و غمگین بیرون بیایم،باید درس خواندن را شروع ڪنم و ڪمے بہ خودم برسم.
میخواهم ڪتاب هایے ڪہ براے شهریور امتحان دارم دم دست بگذارم ڪہ یادِ شهاب مے افتم.
سریع موبایلم را برمیدارم و شمارہ اش را حذف میڪنم،همراهِ شمارہ اش حرف هایش را هم از ذهنم پاڪ میڪنم!
نباید بگذارم یڪ غریبہ با حرف هاے دروغش آرامش مان را بہ هم بریزد،حتے بیخیالِ صحبت ڪردن با پدرم میشوم!
نتیجہ اش فقط ڪدورت میان من و پدرم و بے اعتمادے میشود!
میخواهم دوبارہ زندگے را از نو آغاز ڪنم،حتے با وجودِ روحے ناآرام و قلبے شڪستہ...
توڪل میڪنم بہ پروردگار...
هرچہ سرنوشت برایمان بنویسید...
💌 💌 💌 💌 💌 💌 💌 💌 💌 💌 💌 💌 💌 💌
با شروع مرداد روزها مثل برق و باد گذشتند،رتبہ هاے ڪنڪور اعلام شد و زمان انتخاب رشتہ فرا رسید.
رتبہ ے ڪنڪورم چنگے بہ دل نمے زد،ترجیح دادم انتخاب رشتہ نڪنم و یڪ سال دیگر هم بہ خودم فرصت بدهم.
برعڪس من نورا و مطهرہ تا حدے راضے بودند و انتخاب رشتہ ڪردند.
روزها آرام میگذشت،امتحانات نهایے را با نمرہ هاے نسبتا خوبے پاس ڪردم و آمادہ شدم براے ڪنڪور سال بعد!
✍ :emoj