آدم ها و کتاب ها شبیه هم هستند تنها که می شوند دلشان می

آدم ها و کتاب ها شبیه هم هستند تنها که می شوند, دلشان می گیرد و به گوشه دنج می روند, آدم ها به گوشه اتاقشان و کتاب ها به گوشه انباری... آدم های خوش صحبت به هر مهمانی دعوت می شوند و کتاب های دوست داشتنی هم در همه خانه ها هستند. بعضی از آدم ها خسته کننده اند و آنقدر سخت گیر و اهل حساب هستند که حوصله آدم را سر می برند و آدم را به یاد کتاب های درسی و شب امتحان می اندازند. اما چه خوب است که بعضی از آدم ها شبیه کتاب شعرند... از آن چاپ های نفیس با خطهای خوش و تصاویر مینیاتوری.... مخصوصا آن هایی که از جنس کتاب های حافظ, سعدی, خیام و مولانا هستند, نه سیر می شوی از دیدنشان و نه خسته می شوی از خواندنشان.... حالا فکرش را بکن, جهان پر بود از این کتاب ها و آدم ها..... اما نه.... خوب است که کتاب ها و آدم های تنها هستند... خوب است که کتاب ها و آدم های خوش صحبت هستند.... حتی خوب است که آدم های سخت گیر و کتاب های اهل حساب هم هستند , اگر آن ها نبودند پس شعر ها و آدم های خوب حال چه کسایی را عوض می کرد.