غمی داری عجب

غمی داری عجب
جانکاه
چو زخمی لاعلاج و دردِ بی‌درمان
تو اما هیچ
پی درمان نمی‌گردی
که غم را دوست می‌داری


"یاد بگیر که تو
سنگین تر از آنی که
کسی تکیه گاهت شود
پس ایستاده بمیر"
دیدگاه ها (۰)

من کسی بودم که در انزوا شکوفا می‌شد،بدون آن شبیه کس دیگری بو...

چنین از  دنیایی که یا قلبم باید بشکند و یا باید بدل به سرب ش...

در گیج‌واره‌یِ زمین و جهان از عمق به سطح و از سطح به عمقو تک...

رابطه‌مون به جایی نمی‌رسه. یه‌مدتیه که اینو می‌دونم. شاید ای...

برو بمیربمیر بمیر بمیر بمیر بمیر تو لیاقت شونو نداری! فقط ب...

مرا تو ای صنما در کنار باید و نیستچرا تو را نگه مهربار باید ...

#غمنامه‌ای‌برای‌طُ...گاهی شعر میخوانم ولی چه سود در خاطرم نم...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط