غمی داری عجب
غمی داری عجب
جانکاه
چو زخمی لاعلاج و دردِ بی‌درمان
تو اما هیچ
پی درمان نمی‌گردی
که غم را دوست می‌داری
"یاد بگیر که تو
سنگین تر از آنی که
کسی تکیه گاهت شود
پس ایستاده بمیر"
جانکاه
چو زخمی لاعلاج و دردِ بی‌درمان
تو اما هیچ
پی درمان نمی‌گردی
که غم را دوست می‌داری
"یاد بگیر که تو
سنگین تر از آنی که
کسی تکیه گاهت شود
پس ایستاده بمیر"
۲.۱k
۲۵ آذر ۱۴۰۲
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.