بسم الله الرحمن الرحیم
بسم الله الرحمن الرحیم
پاسخ قسمت دوم :
خداوند علیم و حکیم، از هیچ کس، بیشتر از آن چه به او داده نمی خواهد، لَا يُكَلِّفُ اللَّهُ نَفْسًا إِلَّا مَا آتَاهَا-(سوره طلاق بخشی از آیه 7) و هیچ کس را نیز بیشتر از توانش مکلف نساخته است، لَا يُكَلِّفُ اللَّهُ نَفْسًا إِلَّا وُسْعَهَا- (سوره بقره بخشی از آیه 286)
چنان که امام صادق علیه السلام، به یکی از شاگردانش به نام هشام بن حکم، از همان نوجوانی اجازه بحثq با هر فرقه و گروهی را می دادند و به شاگرد خوب دیگرشان که او نیز هشام نام داشت، چنین اجازهای نمیدادند و تخصص شاگرد دیگر شان به نام جابر بن حیان، در علم شیمی بود و بالتبع به مباحث کلامی و یا فقهی، ورود پیدا نمی کرد.
حرص پاسخگویی : حرصها گاهی خوب هستند و گاهی بد.
در قرآن کریم فرمود که این پیامبر به ایمان شما مردم حریص است. خب این یک حرص خوب است:لَقَدْ جَاءَكُمْ رَسُولٌ مِنْ أَنْفُسِكُمْ عَزِيزٌ عَلَيْهِ مَاعَنِتُّمْ حَرِيصٌ عَلَيْكُمْ بِالْمُؤْمِنِينَ رَءُوفٌ رَحِيمٌ - قطعا براى شما پيامبرى از خودتان آمد كه بر او دشوار است شما در رنج بيفتيد به هدايت شما حريص و نسبت به مؤمنان دلسوز مهربان است.(سوره توبه آیه 128)
بنابراین، حرص تعلیم، تذکر، روشن گری و پاسخگویی به سؤالات و شبهات مخاطبین و اطرافیان و عموم مردم، حرص خوبی است، چنان که حرص مال و حرص دنیا، حرص مذمومی میباشد. هر انسان عاقل، دلسوز، مهربان و مشفقی، دوست دارد که سطح علم و آگاهی مخاطبین خود را ارتقا بخشد، به پرسش هایشان پاسخ بگوید، و با رفع شبهات، آنان را از سقوط احتمالی برهاند؛ اما مگر مکلفیم که خود را منفعل هر چه از هر دهانی بیرون میآید بنماییم؟! امیرالمؤمنین، امام صادق و سایر ائمه اطهار علیهم السلام نیز به برخی از سؤالات و شبهات، اصلاً پاسخ نمیداند و بابرخی اصلاً بحث نمیکردند؛چرا که نباید تحت عنوان پاسخگویی، بازیخورد و نباید منفعل شد، باید مکرها و تاکتیکهای جنگ نرم را نیز شناخت. و البته که هر سخن جایی و هر نکته مکانی دارد.
خداوند علیم و حکیم، در قرآن کریم، ضمن آن که به پیامبرش و سایر اهل ایمان، تقوا، علم، حکمت و عمل، می فرماید که دیگران را تعلیم دهید، موعظه نمایید، با حکمت دعوت کنید و در آیاتی میفرماید:اصلاً پاسخ ندهید - بحث را عوض کنید و یا اگر نشد، از مجلس خارج شوید و با آنها ننشینید، وگرنه خودتان هم مثل آنان هستید!
حال، متأسفانه عدهای، با نیت قبلی، به عمد و با اختیار، حتی وارد سایت های شبههافکن میگردند، خودشان را در سیبل تیرهای مسموم آنان قرار میدهند و ذهن شان که مشوش شد، میپرسند: (ادامه دارد...)
پاسخ قسمت دوم :
خداوند علیم و حکیم، از هیچ کس، بیشتر از آن چه به او داده نمی خواهد، لَا يُكَلِّفُ اللَّهُ نَفْسًا إِلَّا مَا آتَاهَا-(سوره طلاق بخشی از آیه 7) و هیچ کس را نیز بیشتر از توانش مکلف نساخته است، لَا يُكَلِّفُ اللَّهُ نَفْسًا إِلَّا وُسْعَهَا- (سوره بقره بخشی از آیه 286)
چنان که امام صادق علیه السلام، به یکی از شاگردانش به نام هشام بن حکم، از همان نوجوانی اجازه بحثq با هر فرقه و گروهی را می دادند و به شاگرد خوب دیگرشان که او نیز هشام نام داشت، چنین اجازهای نمیدادند و تخصص شاگرد دیگر شان به نام جابر بن حیان، در علم شیمی بود و بالتبع به مباحث کلامی و یا فقهی، ورود پیدا نمی کرد.
حرص پاسخگویی : حرصها گاهی خوب هستند و گاهی بد.
در قرآن کریم فرمود که این پیامبر به ایمان شما مردم حریص است. خب این یک حرص خوب است:لَقَدْ جَاءَكُمْ رَسُولٌ مِنْ أَنْفُسِكُمْ عَزِيزٌ عَلَيْهِ مَاعَنِتُّمْ حَرِيصٌ عَلَيْكُمْ بِالْمُؤْمِنِينَ رَءُوفٌ رَحِيمٌ - قطعا براى شما پيامبرى از خودتان آمد كه بر او دشوار است شما در رنج بيفتيد به هدايت شما حريص و نسبت به مؤمنان دلسوز مهربان است.(سوره توبه آیه 128)
بنابراین، حرص تعلیم، تذکر، روشن گری و پاسخگویی به سؤالات و شبهات مخاطبین و اطرافیان و عموم مردم، حرص خوبی است، چنان که حرص مال و حرص دنیا، حرص مذمومی میباشد. هر انسان عاقل، دلسوز، مهربان و مشفقی، دوست دارد که سطح علم و آگاهی مخاطبین خود را ارتقا بخشد، به پرسش هایشان پاسخ بگوید، و با رفع شبهات، آنان را از سقوط احتمالی برهاند؛ اما مگر مکلفیم که خود را منفعل هر چه از هر دهانی بیرون میآید بنماییم؟! امیرالمؤمنین، امام صادق و سایر ائمه اطهار علیهم السلام نیز به برخی از سؤالات و شبهات، اصلاً پاسخ نمیداند و بابرخی اصلاً بحث نمیکردند؛چرا که نباید تحت عنوان پاسخگویی، بازیخورد و نباید منفعل شد، باید مکرها و تاکتیکهای جنگ نرم را نیز شناخت. و البته که هر سخن جایی و هر نکته مکانی دارد.
خداوند علیم و حکیم، در قرآن کریم، ضمن آن که به پیامبرش و سایر اهل ایمان، تقوا، علم، حکمت و عمل، می فرماید که دیگران را تعلیم دهید، موعظه نمایید، با حکمت دعوت کنید و در آیاتی میفرماید:اصلاً پاسخ ندهید - بحث را عوض کنید و یا اگر نشد، از مجلس خارج شوید و با آنها ننشینید، وگرنه خودتان هم مثل آنان هستید!
حال، متأسفانه عدهای، با نیت قبلی، به عمد و با اختیار، حتی وارد سایت های شبههافکن میگردند، خودشان را در سیبل تیرهای مسموم آنان قرار میدهند و ذهن شان که مشوش شد، میپرسند: (ادامه دارد...)
- ۶۱۶
- ۲۹ فروردین ۱۴۰۴
دیدگاه ها (۰)
در حال بارگزاری
خطا در دریافت مطلب های مرتبط