🌹 نـــ✒ ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹
🌹 نـــ✒ ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹
#آیه_های_جنون
#قسمت_بیست_و_سوم
#بخش_ششم
دستم را براے برداشتن دفتر دراز میڪنم ڪہ پیشمان میشوم.
تا همین جا هم ڪار خیلے بدے ڪردم.
نباید در حریم خصوصے اش پا میگذاشتم!
اما وسوسہ میشوم.
با خودم میگویم:فقط یہ صفحہ!
شاید بتوان چیزے از آن دختر چشم آبے گیر آورد و هادے را ڪامل از میدان بہ در ڪرد!
صفحہ ے اول را باز میڪنم.
بالاے صفحہ با خط زیبا "بسم اللہ الرحمن الرحیم" نوشتہ شدہ.
وسط صفحہ هم درشت نوشتہ "آرامشانه"
صفحہ ها را سطحے ورق میزنم،در هر صفحہ تنها یڪ یا دو سہ جملہ نوشتہ و تاریخ زدہ!
جملہ هاے امیدوارڪنندہ و معنایے!
در بعضے صفحات هم دو سہ بیت شعر از شاعران مختلف!
بہ صفحہ ے آخر میرسم.
تاریخ دیروز بالاے صفحہ خوردہ،بیتے ڪہ نوشتہ متعجبم میڪند. "هیهات اگر یار بخواهے و نباشم
اے واے بہ من گر تو مرا یار ندانے..." با صداے باز شدن در اتاق بے اختیار لبم را گاز میگیرم.
نمیتوانم حرڪتے ڪنم.
احساس میڪنم اگر دهان باز ڪنم قلبم از آن خارج خواهد شد!
بہ سمت در برمیگردم.
هادے ڪیف سامسونت بہ دست در چهار چوب در ایستادہ!
سرش پایین است،هنوز مرا ندیدہ!
گویے صداے ضربان قلبم در تمام اتاق پیچیدہ،خودم ڪہ اینطور احساس میڪنم!
آبرویم رفت!
آیہ ے دیوانہ!
سہ تا از دڪمہ هاے پیراهن آبے روشنش را باز ڪردہ،انگشت شصت و سبابہ اش روے دڪمہ ے چهارم است.
میخواهد بازش ڪند ڪہ سرش را بلند میڪند.
با دیدن من چشمانش گرد میشود و انگشتانش از حرڪت مے ایستند.
دفتر بہ دست مقابلش خشڪم زدہ!
نگاہ هایمان درهم گرہ میخورد.
نگاہ جاخوردہ ے او و نگاہ ترسیدہ ے من!
احمقانہ ترین ڪلمہ اے ڪہ در این لحظہ میتوان گفت روے لبانم جارے میشود:سلام...
✍ 🏻 نویسنده:لیلے سلطانے
👈 🏻 ڪپے تنها با ذڪر نام نویسندہ مورد رضایت است👉 🏻
🌟 نفس هاے تو را در شیشہ پر ڪردم
هواے روزهاے بودنت را همچنان دارم🌟
#آیه_های_جنون
#قسمت_بیست_و_سوم
#بخش_ششم
دستم را براے برداشتن دفتر دراز میڪنم ڪہ پیشمان میشوم.
تا همین جا هم ڪار خیلے بدے ڪردم.
نباید در حریم خصوصے اش پا میگذاشتم!
اما وسوسہ میشوم.
با خودم میگویم:فقط یہ صفحہ!
شاید بتوان چیزے از آن دختر چشم آبے گیر آورد و هادے را ڪامل از میدان بہ در ڪرد!
صفحہ ے اول را باز میڪنم.
بالاے صفحہ با خط زیبا "بسم اللہ الرحمن الرحیم" نوشتہ شدہ.
وسط صفحہ هم درشت نوشتہ "آرامشانه"
صفحہ ها را سطحے ورق میزنم،در هر صفحہ تنها یڪ یا دو سہ جملہ نوشتہ و تاریخ زدہ!
جملہ هاے امیدوارڪنندہ و معنایے!
در بعضے صفحات هم دو سہ بیت شعر از شاعران مختلف!
بہ صفحہ ے آخر میرسم.
تاریخ دیروز بالاے صفحہ خوردہ،بیتے ڪہ نوشتہ متعجبم میڪند. "هیهات اگر یار بخواهے و نباشم
اے واے بہ من گر تو مرا یار ندانے..." با صداے باز شدن در اتاق بے اختیار لبم را گاز میگیرم.
نمیتوانم حرڪتے ڪنم.
احساس میڪنم اگر دهان باز ڪنم قلبم از آن خارج خواهد شد!
بہ سمت در برمیگردم.
هادے ڪیف سامسونت بہ دست در چهار چوب در ایستادہ!
سرش پایین است،هنوز مرا ندیدہ!
گویے صداے ضربان قلبم در تمام اتاق پیچیدہ،خودم ڪہ اینطور احساس میڪنم!
آبرویم رفت!
آیہ ے دیوانہ!
سہ تا از دڪمہ هاے پیراهن آبے روشنش را باز ڪردہ،انگشت شصت و سبابہ اش روے دڪمہ ے چهارم است.
میخواهد بازش ڪند ڪہ سرش را بلند میڪند.
با دیدن من چشمانش گرد میشود و انگشتانش از حرڪت مے ایستند.
دفتر بہ دست مقابلش خشڪم زدہ!
نگاہ هایمان درهم گرہ میخورد.
نگاہ جاخوردہ ے او و نگاہ ترسیدہ ے من!
احمقانہ ترین ڪلمہ اے ڪہ در این لحظہ میتوان گفت روے لبانم جارے میشود:سلام...
✍ 🏻 نویسنده:لیلے سلطانے
👈 🏻 ڪپے تنها با ذڪر نام نویسندہ مورد رضایت است👉 🏻
🌟 نفس هاے تو را در شیشہ پر ڪردم
هواے روزهاے بودنت را همچنان دارم🌟
۸.۳k
۱۹ فروردین ۱۳۹۷
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.