آمد و ی بار دیگر مو پریشان رد بود

آمد و یڪ بار دیگر مو پریشان ڪردہ بود
باز آشوبے درون ِگیسو ، پنهان ڪردہ بود.

روسرے برداشت از مویش و با یلداے عشق
لحظہ هاے سردمان را "شعر باران" ڪردہ بود.
در سڪوت ِخستہ ی" بم" ، نغمہ ے "گلپونه" هاش
شهر را با عشوہ اے ، یڪ بارہ ویران ڪردہ بود.
آمد و باخندہ ها و با "بهار ِدلڪشش"
برگ ریزان ِ نگاهم را غزلخوان ڪردہ بود.

سیب هاے ِباغ او حوّا ترین ِ لحظہ ها
عرض اندامے براے ِ"سیب ِلبنان" ڪردہ بود . "ناصرالدین شاه" از " دارالفنون ِ" چشم هاش
عشق را آمیزہ اے با "فین ڪاشان" ڪردہ بود.

آمد و یڪ بار دیگر مو پریشان ڪردہ بود
باز آشوبے درون ِگیسو ، پنهان ڪردہ بود. 💫
💜 💗 💗 💗 💗 💗 💗 💗 💗 💗 💗 💗 💗 💗 💗 😍 💞 💞 💞 💞 💞 💞 💞 💞 💞 💞 💞 💞 💞 😍 💞 💞 💞 💞 💞 💞 💞 💞 💞 💞
💥