آمده ام که دل نهم، شام خودم سحـر بـرم

آمده ام که دل نهم، شام خودم سحـر بـرم
ز جلوه ی نگاه تـو ، تاری شـب بـه در بـرم

آمده ام به سوی تـو، در شب بی ستاره ای
در ره بی نشانـه ام ،  بهــره ای از قمـر برم

تا ز خـودم خبر شدم ، دل به هوای تو زدم
تـا که ز عشق ناب تو ، بر هـمگان خـبر برم

تا بـه رهت قدم نـهم ، جان و دلـم فدا کنم
هستی خودبکف نهم سودی ازاین ضرربرم

در شب عاشقانه ها ، چشـم امیدم به خـدا
از همه بی نظر شوم ، فقط به تو نظـر برم

واله و شیدای تو ام ، افـتاده در پای  تو ام
مـن کـه مقیم کویت ام ، بگو کجا سفر برم

تشنه ی ناز یک نگاه ، در دل ایـن کـویرم و
از خـم زلف ناز تـو ، سایـه ی پر ثـمـر بـــرم