چه کسی حرف مرا می فهمد؟ / چه کسی درد مرا می داند؟

چه کسی حرف مرا می فهمد؟ / چه کسی درد مرا می داند؟
در پس پرده ی اشک چشمم / چه کسی راز مرا می خواند؟
چه کسی واژه ی تنهایی را / در دل غم زده ام می بیند؟
با سر انگشت محبت چه کسی / قطره ی اشک مرا می چیند
سال ها غیر خداوند بزرگ / هیچ کس از غمم آگاه نبود
توشه ی زندگیم در همه عمر / جز غم و غصه ی جان کاه نبود
مرگ یک روز و یا یک شب سرد / چشم غمگین مرا می بندد
شاید آنجا پس از این رنج و عذاب / سردی گور به رویم خندد