صبح شد

صبح شد...
آی... نمی‌باید خُفت
چشم بگشای که خورشید شکُفت
باز کن پنجره را با دمِ صبح
باید از خانه‌ی دل
گَرد پریشانی رُفت...

سلمان هراتی