بخون دیگر اجزا دیگر
✅ اجزای دیگر سفره نوروزی
افزون بر «هفتسین» نامبرده، «سفره نوروزی» یا «سفره هفتسین» اجزای دیگری نیز دارد. برخی از آنان نشانه همان امشاسپندانی هستند که نام برده شد و مردم به سلیقه خود همه یا تعدادی از آنها را بر سفره میگذارند. پیوستهای سفره هفتسین عبارتند از:
🔸یک - آیینه: به نشانه روشنی، بازتاب دهنده نور.
🔸دو - آب: به نشانه امشاسپند خرداد، نماد روشنایی و به نشانه رسایی در زندگی. در آب برگ گل سرخ یا ماهی سرخ یا سیب یا انار سرخ یا نارنج میگذارند. چرخش ماهی یا برگ گل یا میوه در آب نماد گردش و چرخش روزگار است.
🔸سه - شمع/ شمعدان/ آتشدان/ آتش: نماد امشاسپند اردیبهشت و نشانه بهترین راستی و آذر اهورایی یا نور الهی است.
🔸چهار - سکه: نماد فلزی امشاسپند شهریور و به نشانه اراده آفریدگار و شهریاری انسان بر نفس خویش و به نیت فزونی دارایی در سال آینده.
🔸پنج- ماهی سرخ: ماهی نماد آبزی -جانوری امشاسپند بهمن است. همچنین به نشانه برج حوت یا برج ماهی یا آخرین ماه سال بر سفره هفتسین گذاشته میشود. همچنین نماد سرزندگی و رنگ سرخ آن نیز نماد شادکامی و پیروزمندی نوروز است.
🔸شش - نان (نان سنگک): به نشانه برکت و دادههای اهورایی (جایگزین نان مقدس که در بزم مهر بر خوان مهر مینهادند)
🔸هفت - سبزی خوراکی/ سبزیخوردن: سبزی نماد امشاسپندبانو امرداد، نماد گیاهان روی زمین، به نشانه همیشه سبزبودن و جاودانگی زندگی است.
🔸هشت - شیرینی/ شکر / عسل: به نشانه شیرینکامی و شیرینی زندگی.
🔸نه - تخممرغ: به نشانه پرندگان روی زمین، نماد پرنده- جانوری امشاسپند بهمن، به مفهوم زایندگی و زندگی است. سنت کهن رنگکردن تخم مرغ بر زیبایی و شادیبخشی سفره میافزاید.
🔸ده - شیر: نوشیدنی جانوری و یکی دیگر از نمادهای جانوری امشاسپند بهمن به نشانه سپیدی، پاکی، منش نیک، صلح و دوستی.
🔸یازده- گل سنبل: به گواهی بندهش، گل سنبل نماد ایزد بهرام، تجسمی از نیروی شکستناپذیر و پیروزیبخش است. پیروز همچنین صفت همیشگی نوروز است. گل نیز نماد بهار طبیعت است و به نیت و نشانه گل سنبل برخی گل شببو و دیگر گلهای شاد بهاری را بر سفره میگذارند.
🔸دوازده- کتاب مقدس به نشانه سخن حق و یا شاهنامه یا دیوان حافظ به نشانه ارجنهادن به فرهنگ و ادب ایران.
🔸سیزده – اسفند یا سپند یا اسپنددانه: به نشانه امشاسپند سپندارمذ یا اسفند، نماد فروتنی و بردباری. دود اسپنددانه روی آتش همچنین دورکننده ناپاکی و پلیدی است.
🔸چهارده- میوه: به نشانی فراوانی و فزونی دادههای اهورایی.
🔸پانزده - آجیل/ هفت مغز: نماد امشاسپندان و به نشانه فزونی نعمت.
🔸شانزده - ساعت: به نشانه گذر زمان و گردش روزگار، و یادآور هنگام نوگشت سال یا لحظه تحویل سال.
@SHAHINSEPANTA
افزون بر «هفتسین» نامبرده، «سفره نوروزی» یا «سفره هفتسین» اجزای دیگری نیز دارد. برخی از آنان نشانه همان امشاسپندانی هستند که نام برده شد و مردم به سلیقه خود همه یا تعدادی از آنها را بر سفره میگذارند. پیوستهای سفره هفتسین عبارتند از:
🔸یک - آیینه: به نشانه روشنی، بازتاب دهنده نور.
🔸دو - آب: به نشانه امشاسپند خرداد، نماد روشنایی و به نشانه رسایی در زندگی. در آب برگ گل سرخ یا ماهی سرخ یا سیب یا انار سرخ یا نارنج میگذارند. چرخش ماهی یا برگ گل یا میوه در آب نماد گردش و چرخش روزگار است.
🔸سه - شمع/ شمعدان/ آتشدان/ آتش: نماد امشاسپند اردیبهشت و نشانه بهترین راستی و آذر اهورایی یا نور الهی است.
🔸چهار - سکه: نماد فلزی امشاسپند شهریور و به نشانه اراده آفریدگار و شهریاری انسان بر نفس خویش و به نیت فزونی دارایی در سال آینده.
🔸پنج- ماهی سرخ: ماهی نماد آبزی -جانوری امشاسپند بهمن است. همچنین به نشانه برج حوت یا برج ماهی یا آخرین ماه سال بر سفره هفتسین گذاشته میشود. همچنین نماد سرزندگی و رنگ سرخ آن نیز نماد شادکامی و پیروزمندی نوروز است.
🔸شش - نان (نان سنگک): به نشانه برکت و دادههای اهورایی (جایگزین نان مقدس که در بزم مهر بر خوان مهر مینهادند)
🔸هفت - سبزی خوراکی/ سبزیخوردن: سبزی نماد امشاسپندبانو امرداد، نماد گیاهان روی زمین، به نشانه همیشه سبزبودن و جاودانگی زندگی است.
🔸هشت - شیرینی/ شکر / عسل: به نشانه شیرینکامی و شیرینی زندگی.
🔸نه - تخممرغ: به نشانه پرندگان روی زمین، نماد پرنده- جانوری امشاسپند بهمن، به مفهوم زایندگی و زندگی است. سنت کهن رنگکردن تخم مرغ بر زیبایی و شادیبخشی سفره میافزاید.
🔸ده - شیر: نوشیدنی جانوری و یکی دیگر از نمادهای جانوری امشاسپند بهمن به نشانه سپیدی، پاکی، منش نیک، صلح و دوستی.
🔸یازده- گل سنبل: به گواهی بندهش، گل سنبل نماد ایزد بهرام، تجسمی از نیروی شکستناپذیر و پیروزیبخش است. پیروز همچنین صفت همیشگی نوروز است. گل نیز نماد بهار طبیعت است و به نیت و نشانه گل سنبل برخی گل شببو و دیگر گلهای شاد بهاری را بر سفره میگذارند.
🔸دوازده- کتاب مقدس به نشانه سخن حق و یا شاهنامه یا دیوان حافظ به نشانه ارجنهادن به فرهنگ و ادب ایران.
🔸سیزده – اسفند یا سپند یا اسپنددانه: به نشانه امشاسپند سپندارمذ یا اسفند، نماد فروتنی و بردباری. دود اسپنددانه روی آتش همچنین دورکننده ناپاکی و پلیدی است.
🔸چهارده- میوه: به نشانی فراوانی و فزونی دادههای اهورایی.
🔸پانزده - آجیل/ هفت مغز: نماد امشاسپندان و به نشانه فزونی نعمت.
🔸شانزده - ساعت: به نشانه گذر زمان و گردش روزگار، و یادآور هنگام نوگشت سال یا لحظه تحویل سال.
@SHAHINSEPANTA
- ۶.۶k
- ۲۹ اسفند ۱۳۹۹
دیدگاه ها (۱)
در حال بارگزاری
خطا در دریافت مطلب های مرتبط