خسته ام از این همه نداشته

خسته ام از این همه نداشته 
از این همه نمی شود 
از این همه نه
عدالت تلخ ترین طنزی است که در سطر سطر زندگیم با خطی سیاه نوشته شده و مرا وا می دارد تا در صبح های بی نورم با لبخندی تلخ تر از آن به زندگی سلام گویم.اینجا خاموشی مطلق است ومن آواز گم شده ای به نام سکوت مطلق...